... Plur., causae rerum atque exitus, Cic.: perditae civitates hos solent exitus exitiales habere, letzte ... ... die zum Untergang führen, Cic.: tristes exitus habere, Cic.: habent exitus aut in a aut in e, ... ... Plur., haec omnia meliores exitus habebunt, Cic. – Sprichw., exitus acta probat, Ov. ...
initium , iī, n. (ineo, īre), ... ... , der Anfang, I) im allg. (Ggstz. exitus, eventus), initium belli, orationis, Cic. u. Caes.: initio anni, Suet.: initium dicendi sumere, machen, Cic.: initium caedis od. ...
... ep.: cuius generis (quod) eum superioribus annis usus Britanniae docuerat, Caes. – im Passiv m. Acc. rei ... ... explano, Cic.: quis enim de isto genere non docuit? Cic.: ut postea exitus docuit huius facinoris, Spart.: ut docui (als Parenthese), Lact.: ...
... Zeiten, perspicis qui cursus rerum, qui exitus futurus sit, Cic.: di eodem cursu, quo fluxere adhuc res, ire ... ... (v. der Sonne), Cic.: cursum suum anno od. XXX fere annis conficere (v. einem Planeten), Cic.: nullum umquam cursus sui vestigium ...
... volans dat lora secundo, Verg.: Austri anniversarii secundo sole flant, nach dem Laufe der Sonne, Nigid. fr.: ... ... a) begünstigend, günstig, Beifall gebend, voluntas contionis, Cic.: exitus belli, Hor.: haruspex, heilverkündender Seher, Verg.: vires, den ...